laatste etappe alweer....
Door: Froukje
22 September 2014 | Namibië, Windhoek
Zo, we zijn aangekomen op de laatste verblijfplaats van deze reis en we hebben weer eens internet! hoog tijd om verslagje te doen.
Dag twee in Swakopmund zijn we een stukje noorderlijker gereden naar Cape Cod om een pelsrobben kolonie te bekijken. En te beruiken want mijn god wat stinken die dieren! Heel penetrante urinelucht, echt vies. De kolonie zelf was indrukwekkend. En de geluiden die de dieren maken.... knorren en blaffen, daar lijkt het op. Er leven daar 80.000 pels robben. Ze glibberen over elkaar heen, de groteren bekvechten met elkaar en de kleintjes liggen bij moeder te dringen. Tijdje rondgelopen en foto's gemaakt. Weer terug naar Swakopmund door het stuk niets- en niemandsland. Nog een bootwrak voor de kust bekeken, daarom heet het daar 'Skeleton Coast': verraderlijke kust waar schepen stranden en waar scheepsskeletten gewoon blijven liggen omdat ze niet weg te halen zijn.....
Terug in Swakopmund op zoek naar beeldjes van de Oryx omdat Frans die zo mooi vindt. Olifanten en Giraffes genoeg, maar deze waren moeilijk te vinden. Ik wil er thuis een kunstwerk van namaken wat hier voor veel te veel Namibië Dollars wordt verkocht. Uiteindelijk gevonden en waarschijnlijk nog teveel voor betaald. Enfin, zij ook een fijne dag zeg maar. Ze zijn wel zeldzaam. Beetje gelanterfanterd en gegeten in Brauhaus - Duitser kan het niet. Frans dus een enorm stuk vlees, helemaal senang.
Van Swakopmund zijn we naar Damara-land gereisd door het dorre droge landschap. Zo blij met de luisterboeken! Deze keer "Het meisje met 9 pruiken" geluister-leesd. We hebben ook muziek mee, maar de langere ritten is een boek fijn.
Damaraland dus. Mooi huisje weer, met in de tuin van ieder huisje een groente-tuintje dat goed werd bijgehouden en waar we 's avonds van aten. Worteltjes en sla uit eigen tuin dus. Leuk toch!
Hier in de buurt waren de volgende sites te bekijken:
-Vinger-klip: een vreemd gevormde rots die 'lijkt' op een vinger die naar de hemel wijst. Eerst voorbij gereden want op de kaart leek het ergens anders te liggen. Wij tegen elkaar zeggen "wat is dat dan voor vreemd ding daar joh, dat is gek..." konden we na 3 kwartier weer terugrijden haha. We hebben de klim aanvaard en van daaruit was het een mooi uitzicht over het landschap. Deed wel wat denken aan DeathValley in USA.
-Organ-pipes: vreemde rotsformaties van verticaal gekantelde steenlagen. 'doet denken' aan orgelpijpen.
-Twijfelfontijn: hier waren rotstekeningen van 4000 tot 6000 jaar oud. Gemaakt door de toenmalige bosjesmannen: de dieren waar ze op jaagden en een leeuw met een hand aan zijn staart (symbool voor de sjamaan van de stam.) Heet dat het daar was, ik had een hoofd zo rood als een tomaat!!!
-Petrivied Forest: versteende woud. hier liggen versteende boomstammen van 10.000den jaren oud. En een plant (werwitsia of zoiets) die ruim 100 jaar oud kan worden -zonder water! bijzonder.
De gids vertelde ons vandaag dat er enorme werkeloosheid is in Namibië. Of je hebt een baan in tourisme of je bent werkeloos, zo ongeveer. Als we uitstappen om te tanken zwermen er dan ook gelijk mensen om ons heen die de weg willen wijzen, op je auto willen passen en je naam in een stuk been of hout willen graveren. Je ziet mensen geiten hoeden. Je ziet ze -in slowmotion- langs de weg wandelen van nergens naar nowhere, of er zit ergens iemand onder een boom, zomaar. Toen we op zondag ergens een entreekaartje kochten, schalde er swingende kerkmuziek uit een radio en alle medewerkers neurieden en zongen mee.
Supermarkt (de lokale) is ook mooi om te zien: suiker in pakken van 5 kilo, luiers worden per stuk verkocht. Ik zoeken naar zonnebrandcreme - niet meegenomen want koop ik altijd ter plekke (beetje dom nu dus), niet te vinden. volgens een gids niet nodig op de zwarte huid.....
Oh ja, regenseizoen is in november, dan krijgen alle bomen blaadjes. Regent het dan de hele dag? vraag ik. Grote ogen.... neeee in totaal valt er dan 100 ml. De Oryx heeft een speciaal systeem in de neus dat alle condens uit de lucht haalt en tegelijk het bloed afkoelt. Hij kan zo'n 20 dagen zonder water drinken! Bijzonder.
De dag daarop zijn we richting Etosha Park gereden. Eerste verblijf was daar Dolomite Lodge (bij de west-gate). Wat een ge-wel-di-ge locatie! Allemaal (zeer luxueuze) hutten op de kam van een berg gelegen. Auto beneden laten en verder met een 4x4 golfkarretje. En billenknijpend steil! We hadden uitzicht op het wildpark en zaten met de verrekijker op ons balkon te genieten van wat er voorbij trok: zebra's (mega veel) en oryx (gemsbok). We zijn die middag gelijk met een gamedrive meegereden en het was werkelijk fantastisch. Er was bij de waterholes zoveel te zien, overweldigend gewoon. Ik zat daar regelmatig met de tranen in de ogen, zo indrukwekkend en bijzonder. Hiet twee gamedrives gedaan en dit waren de beste gamedrives EVER. Bij de eerste waterhole was het gelijk al raak: er stonden veel zebra's te drinken en een aantal struisvogels. Kwamen drie giraffes in slomo aangekuierd en later nog 4 olifanten die even lekker gingen badderen. En toen, en toen, en toen, echt gewoon teveel gezien om op te noemen. Ik ga een apart Etosha foto album maken. We kwamen langs 3 drinkplaatsen en zagen ook nog springbokjes, aasgieren, jakhalsen, hele kudde olifanten nog, giraffes, zebra's, oryx, koedoes, woestijnkippen én.... twee leeuwen.
Vandaar naar Okaukuejo Camp (south-gate), waar we een chalet hadden bij een waterhole. Bij aankomst daar stonden er een aantal giraffes te drinken. Dat is zo'n koddig gezicht: de voorpoten gespreid om bij het water te kunnen en als ze klaar zijn komen ze met een hulpje weer overeind. schattig.
We hebben hier weer gamedrive gedaan en zijn zelf ook op onderzoek uit gegaan. In principe mag je in Etosha niet off-road rijden, ook de rangers niet. Dus met een kaart kun je zelf ook veel zien. En dat zagen we dan ook. Echt bijzonder weer. Met de game drive zagen we op een punt twee leeuwen onder een boom liggen. Nou ja, ik zag ze niet en knipte maar op goed geluk wat foto's. De ranger kwam einde van de rit hier weer terug.... keek goed om zich heen.... en reed er zo naar toe! Heel illegaal maar heel mooi natuurlijk!
Laatste verblijf bij Etosha was Namutoni Camp (East gate) en daar waren we op, af, moe en uitgeblust. We zijn ons mooie huisje amper uitgekomen en zijn daar lekker wezen bijtanken. Er was een oud Fort van de Duitsers nog, beetje rondgelopen maar er was niet zoveel te doen. Het rijden was wel even klaar, gewoon uitrusten en batterij opladen. Mooi huisje weer, het is allemaal prima geregeld door het reisbureau, kan Jambo Safari's dan ook van harte aanbevelen!
Voorlaatste verblijf was bij Waterberg Plateau. Hier is begin 1900 de slachting geweest van de Herero's. De Duitsers hebben daar in opdracht van Keizer Wilhelm een ware genocide teweeg gebracht. We hebben een oud kerkhof bezocht met allemaal duitse zerken. En een (wat kleine lullige) plaquette die in 2004 door Duitsland ter nagedachtenis aan de gevallen Herero's is aangeboden.
Veel Baboons hier, hele brutale apen. Je wordt gewaarschuwd alles goed dicht te houden. Met name 's nachts zijn ze luidruchtig aanwezig..... Hele vergaderingen die tenslotte uitmonden in demonstraties en uitlopen op rellen leek het wel.....
Volgende dag een gamedrive meegemaakt op het Plateau (450km2), daar kan je zelf met de auto niet komen. Deze gids zocht specifiek naar neushoorns. En die hebben we ook gezien..... in een wild-kijk-hut keken we naar waterholes. Zo rond half vijf zijn de dieren dan het meest actief daar: eerst een troep buffels en daarna een moeder neushoorn (witte) met jong. Bijzonder weer!
En nu zitten we in Goche Ganas, ons luxe relax cadeautje (nou ja cadeau...) aan het eind van de vakantie nog een paar dagen lekker bijkomen hier. Het is hier prachtig en we komen hier goed tot rust. Vandaag alletwee een heerlijke massage gehad en gezwommen na een saunaatje in het welness gedeelte. Nu zitten we in de lounge wat te internetten en te lezen. Straks weer zo vervelend lekker eten.... enfin, the good life, zeg maar. De auto in Windhoek ingeleverd (geen schade! goed he met al die wasbord en steenslag weggetjes) en de transfer ging soepel en gesmeerd.
We are Very Lucky People! Zo'n fantastische reis en alles liep voorspoedig. Zoveel gezien en zoveel wilde dieren mogen bekijken, adembenemend bij tijden. Ik voel me groots dankbaar en heel klein tegelijk......
Ik werk hier af en toe even aan de fotoboeken. Wil ze eigenlijk af hebben voor we het vliegtuig ingaan, zou mooi zijn.....
Dit was het laatste verslag! tot binnenkort weer in Nederland!
gr. fra en fro
Dag twee in Swakopmund zijn we een stukje noorderlijker gereden naar Cape Cod om een pelsrobben kolonie te bekijken. En te beruiken want mijn god wat stinken die dieren! Heel penetrante urinelucht, echt vies. De kolonie zelf was indrukwekkend. En de geluiden die de dieren maken.... knorren en blaffen, daar lijkt het op. Er leven daar 80.000 pels robben. Ze glibberen over elkaar heen, de groteren bekvechten met elkaar en de kleintjes liggen bij moeder te dringen. Tijdje rondgelopen en foto's gemaakt. Weer terug naar Swakopmund door het stuk niets- en niemandsland. Nog een bootwrak voor de kust bekeken, daarom heet het daar 'Skeleton Coast': verraderlijke kust waar schepen stranden en waar scheepsskeletten gewoon blijven liggen omdat ze niet weg te halen zijn.....
Terug in Swakopmund op zoek naar beeldjes van de Oryx omdat Frans die zo mooi vindt. Olifanten en Giraffes genoeg, maar deze waren moeilijk te vinden. Ik wil er thuis een kunstwerk van namaken wat hier voor veel te veel Namibië Dollars wordt verkocht. Uiteindelijk gevonden en waarschijnlijk nog teveel voor betaald. Enfin, zij ook een fijne dag zeg maar. Ze zijn wel zeldzaam. Beetje gelanterfanterd en gegeten in Brauhaus - Duitser kan het niet. Frans dus een enorm stuk vlees, helemaal senang.
Van Swakopmund zijn we naar Damara-land gereisd door het dorre droge landschap. Zo blij met de luisterboeken! Deze keer "Het meisje met 9 pruiken" geluister-leesd. We hebben ook muziek mee, maar de langere ritten is een boek fijn.
Damaraland dus. Mooi huisje weer, met in de tuin van ieder huisje een groente-tuintje dat goed werd bijgehouden en waar we 's avonds van aten. Worteltjes en sla uit eigen tuin dus. Leuk toch!
Hier in de buurt waren de volgende sites te bekijken:
-Vinger-klip: een vreemd gevormde rots die 'lijkt' op een vinger die naar de hemel wijst. Eerst voorbij gereden want op de kaart leek het ergens anders te liggen. Wij tegen elkaar zeggen "wat is dat dan voor vreemd ding daar joh, dat is gek..." konden we na 3 kwartier weer terugrijden haha. We hebben de klim aanvaard en van daaruit was het een mooi uitzicht over het landschap. Deed wel wat denken aan DeathValley in USA.
-Organ-pipes: vreemde rotsformaties van verticaal gekantelde steenlagen. 'doet denken' aan orgelpijpen.
-Twijfelfontijn: hier waren rotstekeningen van 4000 tot 6000 jaar oud. Gemaakt door de toenmalige bosjesmannen: de dieren waar ze op jaagden en een leeuw met een hand aan zijn staart (symbool voor de sjamaan van de stam.) Heet dat het daar was, ik had een hoofd zo rood als een tomaat!!!
-Petrivied Forest: versteende woud. hier liggen versteende boomstammen van 10.000den jaren oud. En een plant (werwitsia of zoiets) die ruim 100 jaar oud kan worden -zonder water! bijzonder.
De gids vertelde ons vandaag dat er enorme werkeloosheid is in Namibië. Of je hebt een baan in tourisme of je bent werkeloos, zo ongeveer. Als we uitstappen om te tanken zwermen er dan ook gelijk mensen om ons heen die de weg willen wijzen, op je auto willen passen en je naam in een stuk been of hout willen graveren. Je ziet mensen geiten hoeden. Je ziet ze -in slowmotion- langs de weg wandelen van nergens naar nowhere, of er zit ergens iemand onder een boom, zomaar. Toen we op zondag ergens een entreekaartje kochten, schalde er swingende kerkmuziek uit een radio en alle medewerkers neurieden en zongen mee.
Supermarkt (de lokale) is ook mooi om te zien: suiker in pakken van 5 kilo, luiers worden per stuk verkocht. Ik zoeken naar zonnebrandcreme - niet meegenomen want koop ik altijd ter plekke (beetje dom nu dus), niet te vinden. volgens een gids niet nodig op de zwarte huid.....
Oh ja, regenseizoen is in november, dan krijgen alle bomen blaadjes. Regent het dan de hele dag? vraag ik. Grote ogen.... neeee in totaal valt er dan 100 ml. De Oryx heeft een speciaal systeem in de neus dat alle condens uit de lucht haalt en tegelijk het bloed afkoelt. Hij kan zo'n 20 dagen zonder water drinken! Bijzonder.
De dag daarop zijn we richting Etosha Park gereden. Eerste verblijf was daar Dolomite Lodge (bij de west-gate). Wat een ge-wel-di-ge locatie! Allemaal (zeer luxueuze) hutten op de kam van een berg gelegen. Auto beneden laten en verder met een 4x4 golfkarretje. En billenknijpend steil! We hadden uitzicht op het wildpark en zaten met de verrekijker op ons balkon te genieten van wat er voorbij trok: zebra's (mega veel) en oryx (gemsbok). We zijn die middag gelijk met een gamedrive meegereden en het was werkelijk fantastisch. Er was bij de waterholes zoveel te zien, overweldigend gewoon. Ik zat daar regelmatig met de tranen in de ogen, zo indrukwekkend en bijzonder. Hiet twee gamedrives gedaan en dit waren de beste gamedrives EVER. Bij de eerste waterhole was het gelijk al raak: er stonden veel zebra's te drinken en een aantal struisvogels. Kwamen drie giraffes in slomo aangekuierd en later nog 4 olifanten die even lekker gingen badderen. En toen, en toen, en toen, echt gewoon teveel gezien om op te noemen. Ik ga een apart Etosha foto album maken. We kwamen langs 3 drinkplaatsen en zagen ook nog springbokjes, aasgieren, jakhalsen, hele kudde olifanten nog, giraffes, zebra's, oryx, koedoes, woestijnkippen én.... twee leeuwen.
Vandaar naar Okaukuejo Camp (south-gate), waar we een chalet hadden bij een waterhole. Bij aankomst daar stonden er een aantal giraffes te drinken. Dat is zo'n koddig gezicht: de voorpoten gespreid om bij het water te kunnen en als ze klaar zijn komen ze met een hulpje weer overeind. schattig.
We hebben hier weer gamedrive gedaan en zijn zelf ook op onderzoek uit gegaan. In principe mag je in Etosha niet off-road rijden, ook de rangers niet. Dus met een kaart kun je zelf ook veel zien. En dat zagen we dan ook. Echt bijzonder weer. Met de game drive zagen we op een punt twee leeuwen onder een boom liggen. Nou ja, ik zag ze niet en knipte maar op goed geluk wat foto's. De ranger kwam einde van de rit hier weer terug.... keek goed om zich heen.... en reed er zo naar toe! Heel illegaal maar heel mooi natuurlijk!
Laatste verblijf bij Etosha was Namutoni Camp (East gate) en daar waren we op, af, moe en uitgeblust. We zijn ons mooie huisje amper uitgekomen en zijn daar lekker wezen bijtanken. Er was een oud Fort van de Duitsers nog, beetje rondgelopen maar er was niet zoveel te doen. Het rijden was wel even klaar, gewoon uitrusten en batterij opladen. Mooi huisje weer, het is allemaal prima geregeld door het reisbureau, kan Jambo Safari's dan ook van harte aanbevelen!
Voorlaatste verblijf was bij Waterberg Plateau. Hier is begin 1900 de slachting geweest van de Herero's. De Duitsers hebben daar in opdracht van Keizer Wilhelm een ware genocide teweeg gebracht. We hebben een oud kerkhof bezocht met allemaal duitse zerken. En een (wat kleine lullige) plaquette die in 2004 door Duitsland ter nagedachtenis aan de gevallen Herero's is aangeboden.
Veel Baboons hier, hele brutale apen. Je wordt gewaarschuwd alles goed dicht te houden. Met name 's nachts zijn ze luidruchtig aanwezig..... Hele vergaderingen die tenslotte uitmonden in demonstraties en uitlopen op rellen leek het wel.....
Volgende dag een gamedrive meegemaakt op het Plateau (450km2), daar kan je zelf met de auto niet komen. Deze gids zocht specifiek naar neushoorns. En die hebben we ook gezien..... in een wild-kijk-hut keken we naar waterholes. Zo rond half vijf zijn de dieren dan het meest actief daar: eerst een troep buffels en daarna een moeder neushoorn (witte) met jong. Bijzonder weer!
En nu zitten we in Goche Ganas, ons luxe relax cadeautje (nou ja cadeau...) aan het eind van de vakantie nog een paar dagen lekker bijkomen hier. Het is hier prachtig en we komen hier goed tot rust. Vandaag alletwee een heerlijke massage gehad en gezwommen na een saunaatje in het welness gedeelte. Nu zitten we in de lounge wat te internetten en te lezen. Straks weer zo vervelend lekker eten.... enfin, the good life, zeg maar. De auto in Windhoek ingeleverd (geen schade! goed he met al die wasbord en steenslag weggetjes) en de transfer ging soepel en gesmeerd.
We are Very Lucky People! Zo'n fantastische reis en alles liep voorspoedig. Zoveel gezien en zoveel wilde dieren mogen bekijken, adembenemend bij tijden. Ik voel me groots dankbaar en heel klein tegelijk......
Ik werk hier af en toe even aan de fotoboeken. Wil ze eigenlijk af hebben voor we het vliegtuig ingaan, zou mooi zijn.....
Dit was het laatste verslag! tot binnenkort weer in Nederland!
gr. fra en fro
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
